Δισκοκριτικές

Οι Swans αποτελούν μια ιδιόμορφη περίπτωση μουσικού σχήματος που δεν σταματά να εκπλήσσει και να σοκάρει από το 1982 και έπειτα. Μία ασυμβίβαστη μουσική οντότητα που εδώ και τέσσερις (παρά κάτι) δεκαετίες μαγνητίζει και περιστρέφει άφθονο ταλέντο γύρω από τον κεντροβαρικό άξονα που ακούει στο όνομα Michael Gira. Ένας οραματιστής μυσταγωγός, πάλαι ποτέ συντοπίτης και συνοδοιπόρος των Sonic Youth, ο οποίος χάραξε το δικό του μοναχικό δρόμο στα παγκόσμια μουσικά δρώμενα, αποφεύγοντας το mainstream όχι όμως όντας πεισματικά προσκολλημένος στο underground.

Οι εποχές που οι Pixies αποτελούσαν ένα από τα επιδραστικότερα εναλλακτικά συγκροτήματα, ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Η επιρροή τους ήταν αντιστρόφως ανάλογη του βραχύβιου της ύπαρξής τους. Τέσσερις δίσκοι σε μία πενταετία και οι Pixies κατέβασαν ρολά το 1991. Δίσκοι όμως που έγιναν ευαγγέλιο για όποιον δήλωνε εναλλακτικός και πηγή έμπνευσης για δεκάδες συγκροτήματα που έκαναν τότε τα πρώτα βήματά τους.

Οι Electric Litany είναι μία τελείως διαφορετική περίπτωση συγκροτήματος της εγχώριας σκηνής. Ένα συγκρότημα που ακολουθεί τον δικό του δρόμο, τόσο μουσικά όσο και αισθητικά. Μοιάζει συνειδητά αποστασιοποιημένο από τις ζυμώσεις της σκηνής και ακολουθεί με μία θρησκευτική ευλάβια την δική του πορεία. Οι κυκλοφορίες τους είναι σχετικά αραιές, για την μία δεκαετία παρουσίας τους στα πράγματα, όπως και οι ζωντανές τους εμφανίσεις.

Οι Ride επιστρέφουν με δεύτερο δίσκο μετά την επανένωσή τους. Είχε προηγηθεί το προ διετίας ''Weather Diaries'' για να φτάσουμε στο φετινό ''This is Not A Safe Place''. Οι Ride ήταν από τους πιονέρους της shoegaze σκηνής και ουσιαστικά μαζί με μπάντες σαν τους My Bloody Valentine, Jesus and Mary Chain, Slowdive και Lush, αυτοί που την καθόρισαν. Όπως οι περισσότεροι συνοδοιπόροι τους διαλύθηκαν στα μέσα των '90ς και επανήλθαν την δεκαετία που διανύουμε.