Δισκοκριτικές

Ο δεύτερος δίσκος των Βρετανών Eagulls έρχεται ως φυσική συνέχεια του πολύ ελπιδοφόρου ντεμπούτου τους. Παραμένουν σταθεροί στις αναφορές τους, δηλαδή οι Eagulls είναι ένα συγκρότημα πιστό στον ήχο του new wave και του post punk. Συγκροτήματα σαν τους Cure, τους Joy Division και τους Echo & the Bunnymen είναι οι βασικές αναφορές τους, τόσο ηχητικά όσο και στυλιστικά.

Ο ήχος των Car Seat Headrest παραπέμπει σε αυτόν που στα '90ς συνηθίζαμε να λέμε ως ''κλασσικός αμερικάνικος indie ήχος'' ή πιο απλά lo-fi. Αυτόν που υπηρετούσαν μπάντες σαν τους Pavement, Sebadoh, Guided By Voices κ.α. Οι περισσότεροι από αυτούς ηχογραφούσαν για λογαριασμό της νεοϋορκέζικης δισκογραφικής Matador, που μάλλον όχι εντελώς τυχαία κυκλοφορεί και την καινούργια δουλειά των Car Seat Headrest. ''Των'' Car Seat Headrest είπαμε; Λάθος.

Ο Steve Mason, ιδρυτικό μέλος και η χαρακτηριστική φωνή των Beta Band, συνέβαλε καθοριστικά στην αναγνώριση τους ως μια από τις τελευταίες πραγματικά αξιόλογες μπάντες από το Βρετανικό ρεύμα της δεκαετίας του ’90. Αν αναλογιστεί κανείς και το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν μόλις τρια άλμπουμ και αντίστοιχα ep στο διάστημα μιας οκταετίας, καταλαβαίνει ότι για να έχουν αποκτήσει τέτοιο status υπήρχε κάποιος προφανής λόγος.

Το ''Singing Saw'' έρχεται δύο χρόνια μετά το ''Still Life'', δίσκο που είχε ενθουσιάσει αρκετούς εδώ στο presspop, και καταφέρνει να τοποθετήσει τον Kevin Morby στη λίστα με τους σημαντικούς τραγουδοποιούς της γενιάς του. Ακούγοντας κομμάτια του Morby γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι έχει αυτό το ''κάτι'' που κάνει να ξεχωρίζουν οι πραγματικά σπουδαίοι από τους απλά καλούς.