Δισκοκριτικές

Όταν πριν από ακριβώς μια δεκαετία ο κιθαρίστας Ripley Johnson από το Σαν Φρανσίσκο, μάζεψε μερικούς νέους και άπειρους μουσικούς για να σχηματίσει τους Wooden Shjips, ο μόνος του στόχος ήταν να δημιουργήσουν πρωτοποριακή μουσική και όχι η δημοσιότητα, οι συναυλίες και οι συνεντεύξεις. Αποφασισμένος να πατήσει πάνω στα ψυχεδελικά και garage 60’s, στο krautrock και space rock, o πολυάσχολος Johnson (Που διατηρεί και δεύτερο project με τους Moon Duo) δίσκο με το δίσκο έχτισε τον ήχο που φανταζόταν αρχικά.

«Μουσική σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου» είναι ο τρίτος προσωπικός δίσκος της καλλιτέχνιδος May Roosevelt. Ο τίτλος αποτελεί ιδανική εισαγωγή στο όλο εγχείρημα, λειτουργεί ως περίληψη ενός βιβλίου σε κλίμακα.

Θα μπορούσε κανείς να πει πως έχουμε ένα spoken word album με μουσική υπόκρουση.  Βέβαια, θα ήταν ένας πολύ φθηνός χαρακτηρισμός όταν ποίηση και μουσική φιλτράρονται τόσο αρμονικά μέσα από ένα τόσο ιδιαίτερο εκφραστικό πρίσμα.

Επιτέλους το πολυαναμενόμενο ''Reflektor'' των Arcade Fire κυκλοφόρησε και όλοι καλούμαστε ψύχραιμα να το αποτιμήσουμε. Έχοντας προκαλέσει τεράστιο ντόρο γύρω από την επικείμενη κυκλοφορία και με δεδομένο το σπουδαίο τους παρελθόν, οι Arcade Fire έχουν ανεβάσει κατά πολύ τον πήχη των προσδοκιών για το ''Reflector'' και το μόνο που μένει είναι να δούμε κατά πόσο τελικά αυτές επαληθεύονται. Ο πολύς James Murphy στρογγυλοκάθισε στην καρέκλα του παραγωγού και ανέλαβε να κατευθύνει το σημαντικότερο συγκρότημα της εποχής μας.

Το ''Big TV'' αποτελεί την τρίτη δισκογραφική απόπειρα των Λονδρέζων White Lies. Οι White Lies είναι μία μπάντα που εξαρχής είχε ως σκοπό να διαιωνίσει το πνεύμα των Joy Division, προσθέτοντας μάλιστα μία επική διάσταση στις συνθέσεις της. Υπό αυτό το πρίσμα ο πρώτος τους δίσκος, To ''Lose My Life'', φάνταζε αρκούντως ικανοποιητικός με τα πομπώδη singles και τις χαρακτηριστικές μπασογραμμές, που παρέπεμπαν ευθέως στον Peter Hook, ενώ ο διάδοχός του, ''Ritual'', ήταν μία από τα ίδια, με πιο αδύναμα singles.