Μουσική

Για πολλούς οι Idles είναι το σπουδαιότερο συγκρότημα του σύγχρονου ανεξάρτητου κιθαριστικού ήχου. Προσοχή, όχι το καλύτερο αλλά το σπουδαιότερο. Ακλόνητα επιχειρήματα για αυτή την άποψη είναι τα καταιγιστικά live τους, οι στίχοι αλλά και οι απόψεις που εκφράζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις και καταπιάνονται μέ πληθώρα πτυχών που αφορούν την κοινωνική ζωή του σήμερα. Οι Idles δεν μασούν τα λόγια τους και πολλές φορές έχουν καταφερθεί ενάντια στη πατριαρχία, τον μισογυνισμό και την απομόνωση μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων.

Ο καινούργιος δίσκος της Αυστραλής Courtney Barnett τιτλοφορείται ''Thing Take Time, Take Time'' και σηματοδοτεί μία στροφή της δημιουργού σε πιο χαλαρές φόρμες σε σχέση με το ''Tell Me How You Really Feel'' του 2018 και ακόμα περισσότερο σε σχέση με το ''Sometimes I Sit And Think And Sometimes I Just Sit''<

Οι The War On Drugs είναι νοσταλγοί των παλιών ''καλών'' εποχών, τότε που τα rock συγκροτήματα γέμιζαν στάδια και η μουσική τους έπαιζε σε όλα τα ραδιόφωνα. Είναι νοσταλγοί του rock των '80ς και σίγουρα μεγάλοι fans του Bruce Springsteen. Δεν τους ενδιαφέρει να προτοτυπήσουν και ο ήχος τους αποφεύγε οτιδήποτε εξεζητημένο. Οι παραπάνω περιγραφές εύκολα μπορούν να κάνουν κάποιον που δεν έχει έρθει σε επαφή με τη μουσική τους, να θεωρήσει ότι οι War On Drugs είναι ένα βαρετό παλιομοδίτικο συγκρότημα. Παλιομοδίτες είναι, βαρετοί όχι.

Ο Prins Obi κυκλοφορεί το τέταρτο προσωπικό του album και εξ' αρχής μπορούμε να δηλώσουμε ότι είναι η πλέον ''προσωπική'' του δουλειά και ταυτόχρονα ο καλύτερος δίσκος που φέρει το όνομά του. Στο ''The Grasshopper Lies Heavy'' ο Prins Obi δεν διστάζει να εκτεθεί, αποκαλύπτοντας τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του, και να τις ντύσει με τις πιο ευφάνταστες μελωδίες του. Εδώ επιστρέφει σε πιο pop, με μία γενικότερη έννοια, φόρμες, με πλείστες αναφορές σε ένα μεγάλο μέρος του φάσματός της.